Apollo 11

Ο Neil Armstrong, ο Michael Collins και ο Edwin "Buzz" Aldrin θέτουν για ένα πορτραίτο που φορούν τα κοστούμια τους χωρίς τα κράνη τους. Ο Ντιλ Άρλστρονγκ, ο Μιχαήλ Γ

Τα μέλη του πληρώματος Apollo 11 Neil Armstrong, Michael Collins και Edwin "Buzz" Aldrin.

Ευγενική παραχώρηση της NASA

Στις 20 Ιουλίου 1969, ο Neil Armstrong έγινε ο πρώτος άνθρωπος που βγήκε στην σχεδόν μαύρη, σκόνη επιφάνεια της Σελήνης, καθώς περίπου 600 εκατομμύρια άνθρωποι πίσω στη Γη παρακολούθησαν την ιστορική στιγμή ζωντανά στην τηλεόραση.

Ο Neil Armstrong, πλήρως κλεισμένος σε ένα ογκώδες κοστούμι και κράνος, κάνει ένα βήμα στην επιφάνεια του φεγγαριού.

Ο αστροναύτης Neil Armstrong ήταν ο πρώτος άνθρωπος που βγήκε στο φεγγάρι στις 20 Ιουλίου 1969, ακολουθούμενος από το μέλος του πληρώματος Buzz Aldrin.

Ευγενική παραχώρηση της NASA

Ο Απόλλων 11 εκπλήρωσε τον φιλόδοξο στόχο του Προέδρου Τζων Φ. Κένεντι , που είχε τεθεί το 1961, να προσγειωθεί ένα πλήρωμα διαστημόπλοιο στη Σελήνη και να επιστρέψει στη Γη. Ο Apollo 11, ο οποίος περιλάμβανε τους Armstrong, Michael Collins και τον Edwin "Buzz" Aldrin, πέτυχε αυτό το κατόρθωμα σε λίγο περισσότερο από οκτώ ημέρες, ταξιδεύοντας συνολικά 953.054 μίλια.

Η διαδρομή και η ζωντανή μετάδοση ήχου και εικόνας, με την παραχώρηση φωτογραφικής κάμερας χαμηλού φωτισμού από το τμήμα αεροδιαστημικής της Westinghouse Electric, ήταν ένα καταπληκτικό τεχνολογικό επίτευγμα. Ωστόσο, τα επιστημονικά αποτελέσματα και τα δείγματα από την παραμονή 21 ωρών και 36 λεπτών του Armstrong και του Aldrin στη Σελήνη παρήγαγαν ανεκτίμητα δεδομένα και τροφοδότησαν την έρευνα πολύ καιρό μετά την ολοκλήρωση της αποστολής.

Το Buzz Aldrin φοράει ένα ογκώδες κοστούμι και κράνος και στέκεται στην επιφάνεια του φεγγαριού δίπλα σε ένα επιστημονικό όργανο.

Ενώ στην επιφάνεια της Σελήνης, ο Αldrin χρησιμοποίησε όργανα για να μετρήσει την απόσταση από τη Σελήνη στη Γη, καθώς και να αναλύσει τη χημική σύνθεση του ηλιακού ανέμου και να μετρήσει τη σεισμική δραστηριότητα της Σελήνης.

Ευγενική παραχώρηση της NASA

Σεληνιακά πειράματα

Μετά την προσγείωση της σεληνιακής μονάδας στη Θάλασσα της Σελήνης της Ταραχώδους, ο Αldrin και ο Armstrong πραγματοποίησαν μια σειρά επιστημονικών πειραμάτων ορόσημο. Ο Aldrin ανέπτυξε το πακέτο επιστημονικών πειραμάτων Early Apollo Scientific Experiments (EASEP), το οποίο περιελάμβανε όργανα για τη διεξαγωγή πολλών δοκιμών στην επιφάνεια του σεληνιακού. Το παθητικό σεισμικό πείραμα περιείχε σεισμόμετραγια τη μέτρηση των φεγγαριών ή των επιπτώσεων του μετεωρίτη και άλλων επιπτώσεων στη Σελήνη. Ο αναδρομικός αναλυτής λέιζερ επέτρεψε μια ακριβή μέτρηση της απόστασης μεταξύ της γης και της Σελήνης, που ελήφθη με το χρονοδιάγραμμα για το πόσο χρόνο χρειάστηκε μια δέσμη λέιζερ να ταξιδέψει από τη Γη στην επιφάνεια της σελήνης και πίσω. Ένα άλλο πείραμα, που δημιουργήθηκε από Έλληνες επιστήμονες, συνέλεξε σωματίδια ηλιακού ανέμου έτσι ώστε οι ερευνητές να μπορούν να αναλύσουν τη σύνθεση του ηλιακού ανέμου. Η ομάδα κατέγραψε επίσης εκτενείς παρατηρήσεις της σεληνιακής επιφάνειας, φωτογραφήθηκε το έδαφος και ο ένας τον άλλον και συγκέντρωσε 22 κιλά δείγματα πετρώματος, χώματος και σκόνης - όλα αυτά κατά τη διάρκεια περίπου δύο ωρών.

Κατά τη διάρκεια της αποστολής Apollo 11, οι Buzz Aldrin και Neil Armstrong συνέλεξαν δείγματα υλικού σεληνιακής επιφάνειας. Αυτό το φεγγάρι από την αποστολή Apollo 16 βρίσκεται τώρα στο θέαμα της αίθουσας των Μετεριτών του Μουσείου Ross.

Διαρκή κληρονομιά

Έρευνα με βάση τα αποτελέσματα και τα υλικά που συγκεντρώθηκαν χάρη στην αποστολή Apollo 11 συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ένα από τα όργανα που παρέμειναν στην επιφάνεια - ο Laser Retroreflector - επέτρεψε στους επιστήμονες να συλλέγουν δεδομένα για δεκαετίες μετά την επιστροφή του Apollo 11 στη Γη. Τα ευρήματα περιλαμβάνουν ότι η Σελήνη κινείται μακρύτερα από τη Γη, έχει πιθανώς έναν υγρό πυρήνα και ότι η παγκόσμια δύναμη βαρύτητας είναι σταθερή.

Πίσω στη Γη, το υλικό που συλλέχθηκε από το πλήρωμα του Apollo 11 ξεκίνησε αμέσως έναν αγώνα έρευνας. Στα τέλη Ιανουαρίου του 1970, μόλις έξι μήνες μετά την ιστορική προσγείωση της Σελήνης, η Επιστήμη δημοσίευσε ένα ειδικό τεύχος - τέσσερις φορές το μέγεθος μιας τακτικής έκδοσης - με μερικά από τα πρώτα επιστημονικά ευρήματα που κατέστησε εφικτή ο Απόλλωνας 11. Για να μαστίσει τον ιστορικό όγκο σε σχήμα, οι ερευνητές είχαν μόνο τρεις μήνες για να μελετήσουν το νέο υλικό σεληνιακού υλικού πριν υποβάλουν τα άρθρα τους για ανασκόπηση και η επιστήμη είχε στείλει μια ομάδα συντακτών στο Χιούστον για να συνεργαστεί με επιστήμονες κατά την οριστικοποίηση των σχεδίων.

Φεγγάρι βράχια στο μουσείο

Τον Νοέμβριο του 1969, καθώς η Επιστήμη ανασκόπησε χειρόγραφα, το Μουσείο έλαβε ειδική παράδοση από τη NASA: γυάλινο θόλο γεμάτο με άζωτο, με εσωτερικό σεληνιακό βράχο.

Σύμφωνα με τους The New York Times , το χρονοδιάγραμμα της άφιξης δεν είχε μοιραστεί με το Μουσείο, και όταν το δείγμα παραδόθηκε το πρωί του Σαββάτου, έπρεπε να κανονιστεί μια αυτοσχέδια επίδειξη. Την επόμενη μέρα, "ένα μικρό κομμάτι της Σελήνης έσυρε το μεγαλύτερο πλήθος στην 100χρονη ιστορία του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας", ανέφερε η εφημερίδα: 42.195 άτομα ή τριπλάσιο του κανονικού πλήθους της Κυριακής. Το Μουσείο σύντομα οργάνωσε μια πιο περίτεχνη επίδειξη με εκπαιδευτικό υλικό και μεγεθυντικά φακό για τη δίμηνη διαμονή του Moon rock.

https://www.amnh.org/explore/news-blogs/news-posts/the-scientific-legacy-of-the-apollo-11-mission

Πρόγραμμα Αμερικάνικου Μουσείου Φυσικής Ιστορίας

.Διάρκεια εκπαιδευτικού προγράμματος 30 Αυγούστου 2018

Δωρεάν είσοδος
Τηλέφωνο 23210 99395

Τα προγράμματα πραγματοποιεί, τα τελευταία 11 χρόνια o Όμιλος Σερρών για UNESCO, η Αστροπύλη, η Πράξη με τους Ευρωπαίους εθελοντές που έχουν την ευθύνη της ηλεκτρονικής υποστήριξης.